December. De feestmaand. Eerst komt Sinterklaas. Casper had weken stress: sinterklaasjournaal kijken tekeningen maken, liedjes zingen, verlanglijstjes maken, braaf zijn.
En toen kwam hij eindelijk. Niet op een paard maar in een eendje in Guust Flaterkleuren
Langs de kant van de weg knielden vrome Costa Ricanen in het stof, die hij dan maar plichtsgetrouw - en met grote zwier - zegende.
Eenmaal uitgestapt zag de goedheiligman er maar een beetje verfrommeld uit met zijn gedeukte mijter en zijn baard die tot in zijn neusgaten groeide en zijn Piet van middelbare leeftijd.
Maar dat kon de pret niet drukken. Spelletjes, mutsen maken, schminken, speculaas en marsepein, gezang en dan het hoogtepunt: het gesprek met de Sint. Casper maakte van de gelegenheid gebruik om
hem eens flink de les te lezen en daar had de oude baas niet van terug.
En omdat de kinderen naar een gringoschool gaan, werden er aan het eind van het trimester carols gezongen:
 |
Er werd gerapt voor Saint Nic'. Yo-yo-yo!
Om daarvan te bekomen, gingen we een paar dagen naar zee, naar Playa Coyote en Playa San Miguel op Nicoya, die volgens kenners tot de mooiste van het land behoren. We waren nog net op tijd, voor de kerstdrukte en de stranden waren heerlijk verlaten.
En de dorpjes uitgestorven.
In een heel ontspannen surfcafe stond de vroeger bassist van de Posies achter de bar aan lagerwal te wezen en te wachten op een Belgische groupie. Of was ze Nederlandse? Hij wist het niet zo goed meer; hij was wel meer dingen vergeten.
Ons hotelletje keek uit over de monding van de rio Coyot
Waar honderden reigers en pelikanen in de bomen overnachten
Het was dus weer dik de moeite.
Emma heeft zich op de fotografie gestort. Voorlopig is ze een grote liefhebber van wat in vaktermen het Nederlands perspectief heet: camera schuin houden.
Tijdens de kerstdagen zijn we niet thuis, u hoeft ons dus niet te komen bezoeken. Geniet ondertussen van de vrolijk ingerichte tuin van onze buren:
Doe een beetje vreedzaam, ook daar in Sint-Niklaas.
