Ik mag onze Franstalige pers gaarne lezen en wat ik daar allemaal lees over de Vlamingen verbaast me toch elke keer: ik was me er nooit zo van bewust wat een racist en fascist ik al die tijd al ben geweest. Ik schaam me daar nu diep voor.
Onze tweede nationale feestdag alweer, hier.
Met de zakdoekzwaaiende jongens
en meisjes met wuivende rokken:
En natuurlijk weer de toespraken en de Viva's en tien versies van de Bandera hermosa die allemaal door iedereen vrolijk meegezongen werden, compleet met tempowisselingen en alternatieve eindes.
Ondanks de regen zijn we sinds iedereen terug is toch weer op uitstap gegaan. Een paar keer naar de Pacific, waar het leven hard is:
Het ongedierte de bomen bezet:
En overmoedige zwemmers een vreselijk lot wacht:
Vorige week gingen we naar Tortugero, aan de Caribean. Zoals de naam al aangeeft, komen daar veel zeeschildpadden eieren leggen op het strand. De grote schildpadden worden bedreigd dus liggen er langsheen de kust een aantal natuurparken waar ze ongestoord hun gang kunnen gaan.
Om in Tortugero te komen moet je met de boot. Het gebied is namelijk een verzameling natuurlijke lagunes die door kanalen met elkaar verbonden zijn. De anderhalf uur durende boottocht alleen al maakt de reis de moeite waard. Je vaart in een klein wankel vaartuigje door het regenwoud terwijl overal reusachtige krokodillen liggen te hopen dat er een passagier overboord valt of toch tenminste zijn hand in het water wil steken. Je ziet opvallend veel mensen met maar 1 hand in Tortugero.
Het dorpje ligt op een landtong tussen de zee en de lagune en is grotendeels in het water gebouwd, als een soort voddig Venetië in de tropen.
De B&B waar we verbleven is eigendom van een man die in de reisgids omschreven werd als een 'naturalist'. Ik verwachtte het ergste en inderdaad: toen we hem voor het eerst zagen droeg hij alleen maar een onderbroek. Maar tijdens de rest van ons verblijf gedroeg hij zich toch netjes, gelukkig.
Tortugero is veel relaxter er dan de dorpen aan de Pacific (denk aan rastamannen en dope) en doordat er geen auto's kunnen komen heerst er een diepe rust tussen de kleurrijke huisjes.
Het zwarte strand nodigt meteen uit tot enig vrolijk gedans.
's Avonds gingen ze op zoek naar schildpadden. We hadden geluk: we zagen een schildpad die eieren legde, een kleintje dat pas uit het ei kwam en naar het water liep en tenslotte een grote die, nadat ze haar eieren verstopt had, terugging naar de oceaan en in de golven verdween. Vooral dat laatste is onverwachts ontroerend, de circle of life wordt voelbaar.
Het park zelf kun je alleen maar bezoeken met een bootje.
Onderweg word je aangestaard door apen.
Liggen er rivierschildpadden te zonnen.
Houden leguanen en basilisken je in de gaten.
En verorberen kaaimannen hun smakelijke prooi.
Kortom: het was paradijselijk.
En op de terugweg hing er een luiaard aan de telefoonlijn. Dat was ook wel wat onverwacht.
En het was ook alweer United Nationas Day op school. Casper droeg de Belgische vlag.
Emma hield - in traditioneel kostuum - de Nederlandse eer hoog.
Zo is er elke dag wel iets. Vorige maand nog een ferme aardbeving: 7,6 Richters, wat niet min is. Specialisten weten niet of dit the big one is die al jaren verwacht werd. Het was in ieder geval flink schrikken maar gelukkig zijn de gebouwen hier zo ontworpen dat ze niet instorten als de aarde beeft en bleef de schade beperkt. Nu is het wachten op 21december, dan vergaat de wereld. De maya's woonden hier in de buurt dus hebben we wel het een en ander te vrezen.
En nu is het aan u, ik ga genieten van mijn oude dag.
